wat heeft mij geraakt??

Op bezoek bij Essential Schools in Boston, wat heeft de meeste indruk gemaakt?
De afgelopen vier dagen ben ik samen met Rikie van Blijswijk en een groep leerkrachten, kinderdagopvangcollega’s, bestuurder in Boston (USA) geweest om hier Essential schools te bezoeken die werken volgens de 10 common principals. Wat mij het meeste geraakt heeft is de liefde die de studenten/kinderen voor hun school hebben en hoe fijn ze het vinden om naar school te gaan. En ook hoe trots ze zijn op dat wat ze bereikt hebben. Waarbij de kinderen zelf hun leerdoelen hebben kunnen bepalen, hier “bewijs” voor hebben verzameld wat zij hebben mogen presenteren voor ouders, klasgenoten en de school en waar zij zelf ook voor staan.
Ook de leraren die met veel trots over hun kinderen en hun school praten, die het kind voor hun curriculum/leerdoelen zetten. Die het een uitdaging vinden om zelf hun lessen te maken, gekoppeld aan de leerdoelen maar afgestemd op de groep kinderen die zij op dat moment in hun groep hebben. Uiteraard hebben de schoolleiders ook erg veel indruk gemaakt, hun strijd om dat wat zij en hun team als goed onderwijs zien te willen behouden, dit terwijl de geldstromen minder worden, er veel verwacht wordt van hun leraren, maar de liefde voor het werken met kinderen stak overal bovenuit.
En hoe de ouders over hun school spreken, die erg blij zijn dat hun kind op de school mag zijn. Die niet allemaal tijd hebben om de school fysiek te ondersteunen maar die hun kind ondersteunen in het bereiken van de leerdoelen, die soms erg ver moeten rijden, maar dit er heel graag voor over hebben en de school, de leraren verdedigen in gesprekken. Dit heeft vooral te maken met de politieke gevoeligheid die onderwijs in Amerika heeft. Wat mij overigens erg verbaasde. In alle gesprekken op de scholen kwam het grote verschil tussen arm en rijk naar voren en de discriminatie die er is in de gemeenschap, gebaseerd op ras, geloof en politieke gezindheid.
De mooiste uitspraak die een moeder deed over de school was: It feels like winning the lottery to be able to study at Parker. Een groter compliment kun je als school niet krijgen!

Er is gevraagd wat ik mee ga nemen naar Nederland, wat zou ik met wat ik gezien heb willen doen?
Het eerste wat bij mij bovenkomt is vertrouwen, vertrouwen hebben in de kinderen, zij weten vaak al wat hun doelen zijn, en hiernaar als school luisteren en niet teveel vast houden aan dat wat vastligt. En hieraan gekoppeld het vertrouwen in de leerkrachten en ouders van je school, samen ga je voor goed onderwijs, gekoppeld aan behoeftes van kinderen en uiteraard gelinkt aan de doelen die we hebben gesteld. En wat ik als tweede ga meenemen is dat niet overal boeken, schriften, computers ed nodig zijn, Less is more zal een kreet zijn die ik vaker zal gaan gebruiken: wees creatief met wat je hebt en het geld moet naar de kinderen, in de leerkrachten en handen in de groepen.

De komende dagen zullen gericht zijn op de Fall Forum conferentie. Ik mag daar zelf ook een workshop gaan geven. Mijn doel was om daar iets te brengen over mijn eigen school werkt volgens een samenvoeging van pedagogisch tact, jenaplan en EGO. Na de bezoeken van de afgelopen dagen vraag ik mij af of ik hier iets nieuws te brengen heb, maar net als de schoolleiders en leerkrachten van de essential schools ben ik erg trots op wat wij te bieden hebben en zal dat proberen neer te zetten en te delen met een ieder die hierin geïnteresseerd is.